بررسی شیوع سروتایپ های سالمونلا در گوشت و مرغ و مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در تهران

سابقه و هدف: بیماری های منتقله از غذا، یکی از مشکلات اصلی بهداشتی و اقتصادی در بین کشورهای صنعتی و غیرصنعتی با شیوع رو به افزایش می باشد. همچنین افزودن آنتی‌بیوتیک به رژیم غذایی حیوانات اهلی باعث ایجاد مقاومت دارویی در این باکتری شده که می‌توانند از طریق مواد غذایی به انسان منتقل شوند. در این میان مصرف مواد غذایی گوشتی آلوده به سالمونلا به عنوان اصلی‌ترین منبع بیماری های منتقله از غذا می‌باشد. این مطالعه توصیفی به منظور تعیین سروتیپ های سالمونلا در گوشت های قرمز و سفید خریداری شده به صورت بسته‌بندی و غیربسته‌بندی از مناطق مختلف تهران و ارزیابی میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های جدا شده، در سال 1383 انجام گرفت. مواد و روش ها: نمونه برداری به طور تصادفی از 10 واحد عرضه‌کننده گوشت به صورت بسته‌بندی و 17 واحد عرضه‌کننده به صورت غیربسته‌بندی انجام گرفت. از 133 نمونه گوشت تهیه شده، 67 نمونه مرغ و 66 نمونه گوشت قرمز بود. نمونه‌ها به مقدار 25 گرم وزن و در داخل ml 225 محیط غنی کننده BPW قرار داده شده و پس از هموژنیزه شدن توسطStomacher در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت گرما دهی شدند. سپس ml 1/0 از محلول در داخل ml 10RV ریخته و در دمای 42 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت قرار گرفت. در مرحله بعد یک لوپ از این محیط بر روی HEکشت داده شد. این محیط نیز در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت قرار گرفت تا پرگنه‌های سالمونلا بر روی محیط کشت رشد کنند. جهت تعیین حساسیت، دیسک دیفیوژن طبق روش استاندارد انجام گردید. یافته ها: از مجموع 67 نمونه مرغ مورد آزمایش، 32 مورد (8/47%) و از 66 مورد گوشت قرمز، 19 مورد (8/28%) آلوده به سالمونلا بودند. سروتیپ غالب در نمونه های گوشت و مرغ S. thompson (9/54%) بود. همچنین نتایج بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها نشان داد که 6/90% از نمونه های جدا شده از مرغ در مقایسه با 8/36% از نمونه های جدا شده از گوشت نسبت به نالیدیکسیک اسید مقاوم بودند نتیجه گیری: با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی برخی از سویه های جدا شده در نمونه های مورد آزمایش، کنترل مواد غذایی از نظر انتقال سویه های پاتوژن به انسان دقت بسیار زیادی را می طلبد.